Kandahar Province In the political and military conflict between India and Iran during the reign of Shah Jahan Mughali (1628-1658)

Mustafa Muhammad karem

doi:10.25212/lfu.qzj.7.4.11

توێژەران

Mustafa Muhammad karem Department of History, College of Art, Salahaddin University, Erbil, Kurdistan Region, Iraq

##semicolon##

https://doi.org/10.25212/lfu.qzj.7.4.11

##semicolon##

Kandahar, Indian Mughal Empire, Safavid, Shah Jahan Mughali, shah Abbas II, politics, relations

پوختە

The political relations of each country at a certain historical stage can be a criterion for knowing the strength and weakness of that state in the fields (political, economic, or military). The Indian Mughal Empire during the reign of Shah Jahan had the lowest relations with neighboring countries on a general level and with the Safavid state on a Private level.The relations between the two countries over Kandahar deteriorated to the point of reaching a military confrontation, and although the result of the military confrontations was not reassuring for Shah Jahan from the political and military sides, he did not despair throughout his reign from his attempts to persist in the confrontation to control Kandahar, and this It is one of the prominent political features of his reign.The research included dealing with special features related to Kandahar in terms of the importance of the city and the reasons behind the interest of the Indian Mughal Empire in this city and clarifying the challenges and developments of the war on the city during the reign of Shah Jahan. This study consists of four axes, the first axis entitled (The Indian Mughal Empire's control of Kandahar in the year 1638) and sheds light on the city of Kandahar and its importance for the Mughal Indian Empire and the Safavid state, both economically and militarily, and then emphasizing the role of (Ali Mardan Khan Zik) in handing over Kandahar to the Mughal Indian Empire, and at the end of the axis, the political and military challenges that faced both countries after controlling Kandahar were highlighted.

As for the second axis, it was devoted to discussing the conditions of the city of Kandahar during the period in which calm prevailed between the Mughal Indian Empire and the Safavid state. In the beginning, the political and diplomatic steps of Shah Jahan were discussed regarding his attempts to reduce tension in his relations with the Safavid state after the death of Shah Safi I, especially In the fourth year of the reign of Shah Abbas II.As for the third axis entitled the Safavid state’s control of Kandahar in 1649, in this axis, the military steps of Shah Abbas II were discussed with the aim of returning the Kandahar state to the grip of the authority of the Safavid state.In the fourth axis and at the end of the study, the trends and developments of the war in Kandahar and its surrounding areas were highlighted after it returned to the rule of the Safavid state and its effects, as well as the desperate attempts of Shah Jahan to restore his power throughout his reign.

Key word: Kandahar, Indian Mughal Empire, Safavid, Shah Jahan Mughali, shah Abbas II, politics, relations.

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

سەرچاوەکان

- کتێبەکان:

أ/ بە زمانی فارسى:

استرابادی، سید حسین بن مرتضی حسینی(1364هـ.ش)، تاریخ سلطانی: از شیخ صفی تا شاە صفی، بە كوشش : احسان اشراقی، نشر علمی،تهران.

الاسلام, ریاض(1373 هـ.ش), تاريخ روابط ايران و هند در دوره صفويه و افشاريه, ترجمه: محمد باقر ارام و عباس قلى غفارى فرد, انتشارات امیر كبیر، تهران.

اعتماد السلطنه، محمد حسن خان(1364 هـ.ش)، تاریخ منتظم ناصری، جلد دوم، نشر اساطير، تهران.

انصارى، فاروق(1380 هـ.ش)، اوضاع سياسى, اجتماعى و جغرافياى تاريخى قندهار( بعد از اسلام تا پايان عصر صفوى)، نشر مجلسی، قم.

بخارایی، میرزا شمس(1377 هـ.ش)، تاریخ بخارا، خوقند و كاشغر، تصحیح : محمد اكبر عیشق، ميراث مكتوب، تهران.

برازش، امیر حسین(1392هـ.ش)، روابط سیاسی – دیپلماتیك ایران و جهان در عهد صفویه‌، انتشارات امیر كبیر، تهران.

تاورنيه, ژان باتیست(1363ه.ش)، سفرنامه‌ تاورنیه‌، ترجمه‌ : یعقوب اژند ، انتشارات امیر كبیر، تهران.

ثابتیان، ذبیح الله،(1343هـ.ش)، اسناد و نامەهای تاریخی دورە صفویە، كتابخانەی ابن سینا، تهران.

حافظ نیا، محمد رضا(1371هـ.ش)، خلیج فارس نقش استراتژیك تنگە هرمز، سمت، تهران.

حبيبى، عبدالحى(1341 هـ.ش)، تاریخ افغانستان در عصر مغولی، پوهنی مطبعه, كابل.

خان هدایت، رضاقلی(1380 هـ.ش)، تاريخ روضه‌ الصفاى ناصرى, جلد دوم /جلد دوازده، به كوشش: جمشيد كيان فر, نشر اساطير، تهران.

خوافی اورنگ ابادی، صمام الدوله‌ شاه‌ نواز خان(1888)، مآثر الامرا، جلد دوم, تصحيح : مولوى عبدالرحيم و مولوى ميرزا على اشرف, نشر ایشیاتیك سوسائتی، كلكته‌.

دولت ابادی، بصیر احمد ( 1371 ه.ش)، شناسنامه‌ افغانستان، چاپخانه‌ لیتوگرافی شهید، قم.

رویمر، هانس روبرت(1385 ه.ش)، ایران در راه عصر جدید( تاریخ ایران از 1350 تا 1750)، ترجمه: اذر اهنچی، دانشگاه تهران، تهران.

السادات ، حسين رئيس(1384 هـ.ش)، تصرف قندهار در دوره شاه عباس دوم, مجموعه مقالات همايش صفویه‌ در گستره‌ تاریخ ایران زمین، به‌ كوشش: مقصود علی صادق، نشر ستوده، تبریز.

سوانح نگارتفرشی، ابوالمفاخر بن فضل الله الحسینی و محمد حسین الحسینی تفرشی(1388 هـ.ش)، تاريخ شاه صفى( تاریخ تحولات ایران در سالهای 1038 – 1052 ق) به انضمام مبادی تاریخ زمان نواب رضوان مكان شاه‌ صفی(تاریخ تحولات ایران در سالهای 1038 – 1041 ه. ق) , تصحيح: محسن بهرام نژاد, ميراث مكتوب, تهران.

شاملو, ولى قلى بیگ بن داود قلی(1371 هـ.ش), قصص الخاقانی، جلد اول، تصحیح: حسن سادات ناصری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، تهران.

فسایی، حسن حسینی(1382 هـ.ش)، فارسنامه‌ ناصری، جلد اول، تصحیح: منصور رستگار فسایی، انتشارات امیر كبیر، تهران.

قدیانی، عباس(1383هـ.ش) ، تاریخ فرهنگ وتمدن ایران،انتشارات فرهنگ مكتوب، تهران.

كنبو لاهورى، محمد صالح (1967)، عمل صالح ( شاه جهان نامه), جلد دوم, تصحيح: وحيد قريشى و غلام يزدانى , مجلس ترقى ادب, لاهور.

كنبو لاهورى، محمد صالح (1972)، عمل صالح ( شاه جهان نامه), جلد سوم, تصحيح: وحيد قريشى و غلام يزدانى , مجلس ترقى ادب, لاهور.

لاهورى، عبدالحميد(1867)، پادشاه‌ نامه‌، جلد دوم، تصحیح: مولوی كبیرالدین احمد و مولوی عبدالرحیم، نشر ایشیاتیك سوسائتی، كلكته‌.

لوفت، پاول(1380 هـ.ش)، ایران در عهد شاە عباس دوم ، ترجمە: كیكاووس جهانداری، مؤسسه‌ی چاپ و انتشارات امور خارجه‌ ، تهران.

محمد غبار, مير غلام(1359 هـ.ش), افغانستان در مسير تاريخ, پیام مهاجر، قم.

ملا كمال(1334 هـ.ش)، تاریخ صفویان ( خلاصه‌ التواریخ – تاریخ ملا كمال)، به‌ كوشش: ابراهیم دهگان، نشر فروردین، اراك.

نوایی، عبدالحسین(1360 هـ.ش)، اسناد و مكاتبات سیاسی ایران از ( 1038 – 1105 ق) ،مؤسسه‌ی مطالعات و تحقیقاتی فرهنگی، تهران.

نوایی، عبدالحسین(1383هـ.ش)، روابط سیاسی و اقتصادی ایران در دورە صفویە، سازمان سمت، تهران.

والە قزوينى اصفهانی، محمد یوسف(1382 هـ.ش)، ايران در زمان شاه صفى و شاه عباس دوم (خلد برین)، تصحيح: محمد رضا نصيرى، انجمن اثار و مفاخر فرهنگی, تهران.

وحید قزوینی، میرزا محمد محمد طاهر(1383هـ.ش)، تاریخ جهان ارای عباسی، به‌ تصحیح: سید سعید میر محمد صادق، نشر پژوهشگاه‌ علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران.

ب/ بە زمانی عه‌ره‌بی:

بارتولد , و. (1996م)، تاریخ الترك فی اسیا الوسطی، ترجمة : احمد السعید سلیمان ، الهیئة المصریە العامة للكتاب، القاهرە،1996م، ص ص197 -198 ؛

بدر، فاروق حامد (1980م)، تاریخ افغانستان من قبل الفتح الاسلامی حتی وقتنا الحاضر، مطبعة حسان، القاهرە.

حلاق ,حسان(2000م) ، تاریخ الشعوب الاسلامیه‌( الحدیث والمعاصر)، دار النهضه‌ العربیه‌ للطباعه‌ والنشر، بیروت.

الحموی، یاقوت(1977)، معجم البلدان، المجلد الاول، دار صادر، بیروت.

رسول، فاضل(2010م) ، العراق-ایران.. اسباب وابعاد النزاع، دار سردم للطباعە والنشر، السلیمانیە.

سرور ,ایناس حمدی(2013م) ، في تاریخ وحضارة‌ الاسلام فی الهند، دار المعرفه‌ الجامعیة‌ للطباعة‌ والنشر والتوزیع، الاسكندریه‌.

قلعجی, قدری(1995م) ،الخلیج العربي، شركە المطبوعات للتوزیع والنشر، بیروت.

النجار, مصطفی عبدالقادر و اخرون(1984م)، تاریخ الخلیج العربي الحدیث والمعاصر ،مطبعة جامعة البصرە.

النمر, عبد المنعم(1981م) ، تاریخ الاسلام فی الهند، المؤسسة‌ الجامعیة‌ للنشر والتوزیع، لبنان.

الهیتي، صبری فارس (1978م),الخلیج العربی دراسة فی الجغرافیة السیاسیة، دار الرشید، بغداد.

ولبر، دونالد (1958م),ایران ماضیها وحاضرها ، ترجمة : عبدالنعیم محمد حسنین ،مراجعة،ابراهیم امین الشواربی، القاهرە .

جاف، حسن كریم(2008م)، الوجيز في تاريخ ايران, الجزء الثالث,مطبعة مؤسسة ئاراس, اربيل.

ج/ بە زمانی ئينگلیزی:

Ali, A. Yusuf, (2012) the making of India, Deutschland.

Gascoigne, Bamber (1971), the great moghuls, Londone.

Majumdar, R.C, (1984), the history & culture of the Indian people the Mughal Empire, Vol.7, bomby.

د/ بە زمانی كوردی:

كه‌ریم ,مسته‌فا محه‌مه‌د(2014) ، په‌یوه‌ندییه‌ ده‌ره‌كییه‌كانی ئێران له‌سه‌رده‌می نادر شا ئه‌فشاری، خانه‌ی موكریانی بۆ چاپ و بڵاوكردنه‌وه‌ ، هەولێر.

٤- وتار و لێکۆلینەوەکان:

ا/ بە زمانی فارسی:

باستانی پاريزی، محمدابراهیم ( 1343 هـ.ش)، گنجعلی خان ، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، شماره(10)، اصفهان.

شهریار نقوی، سید حیدر ( بهمن و اسفند 1351 هـ.ش)، نمایندگان سیاسی ایران و هندوستان در زمان صفویان و بابریان، مجلە بررسیهای تاریخی، سال (7)، شمارە (6)، نشریە ستاد بزرگ ارتشتاران – كمیتە تاریخ نظامی ، تهران.

موسوى , سيد ولى اله و دیگران (بهار 1394 هـ.ش)، بررسی تحلیلی شورش حاکم ایالت قندهار در دوره شاه صفی اول ،فصلنامه علمی-پژوهشی پژوهشنامه خراسان بزرگ، سال ششم، شماره‌ 18 ، خراسان .

ب/ بە زمانی ئینگلیزی:

Rahim, abdur,(1935),Mughal relations with Persia, Islamic culture, no. 9, part 3.